Temneet more, tolko more za kormoy,
Sineet more i dalek on put domoy.
Tam za tumanami, vechnyimi pyanyimi,
Tam za tumanami bereg nash rodnoy.
Tam za tumanami, vechnyimi pyanyimi,
Tam za tumanami bereg nash rodnoy.
Shepchutsya volnyi i vzdyihayut, i zovut,
No ne poymut oni chudnyie, ne poymut.
Tam za tumanami, vechnyimi pyanyimi,
Tam za tumanami lyubyat nas i zhdut.
Tam za tumanami, vechnyimi pyanyimi,
Tam za tumanami lyubyat nas i zhdut.
Zhdet Sevastopol, zhdet Kamchatka,
zhdet Kronshtadt,
Verit i zhdet zemlya rodnyih svoih rebyat.
Tam za tumanami, vechnyimi pyanyimi,
Tam za tumanami zhenyi ih ne spyat.
Tam za tumanami, vechnyimi pyanyimi,
I myi vernemsya, myi, konechno, doplyivem,
I ulyibnemsya, i detey k grudi prizhmem.
Tam za tumanami, vechnyimi pyanyimi,
Tam za tumanami zhenyi ih ne spyat.
Tam za tumanami, vechnyimi pyanyimi,
Tam za tumanami zhenyi ih ne spyat. |
|
